Wachten op de trein

Dag 9 (dinsdag 1 oktober)

Tours - Dax

20 km.

We stonden op en het was droog! Geen getik op ons dak, geen natte buitentent, geen nat gras zelfs, niks nat! En dat terwijl ze gisteren avond nog regen hadden voorspeld voor vanochtend.

In een turbo tempo hadden we alles gedaan en 9 uur zaten we weer lekker op de fiets. Op naar het station in Tours.

Een mooi fietstochtje langs de Loire later kwamen we aan in het station van Tours. Een mooi ruim station, iemand speelde een stuk van Einaudi op de piano en wij gingen op naar de balie voor een ticket.

Een ticket met de fiets? Voor vandaag? De vrouw had het er weer moeilijk mee. Maar gelukkig rolden er even later vier mooie treintickets uit de printautomaat. De trein die we voor ogen hadden mochten we niet in met de fiets, dus moesten we tot 15:02 wachten tot we onze eerste trein konden pakken waar wel fietsen in mochten.

Daar stonden we dan mooi op tijd om kwart voor 10. Tours zag eruit als een leuke stad en we besloten ergens een kopje koffie te gaan drinken. Wat later het duurste terras in de omgeving bleek te zijn zag er wel aantrekkelijk uit en daar ploften wij op een stoeltje neer.

De koffie was zo rete sterk dat wij er nog de rest van de dag strak van stonden. Het begon te regenen en wij zaten lekker droog onder de luivel van het café. Steeds meer mensen kwamen ons daar vergezellen om te schuilen voor de regen en wij oefenden onze favoriete hobby uit: mensen kijken. Daar vermaakten wij ons ruim een uur mee, het hoogtepunt was een vrouw die haar paraplu onuitgeklapt op haar hoofd zette.

Na twee uur zaten we bijna op schoot bij de buren, omdat we steeds ons tafeltje moesten verschuiven, omdat de regen beetje bij beetje een groter stuk terras veroverde. Gelukkig was het onderhand ook weer droog geworden en konden wij op de fiets stappen op naar het station vanwaar onze trein naar Bordeaux vertrok. We konden ook van Tours vijf minuten met de trein naar daar, maar dat leek ons meer gedoe dan die 2,5 km zelf te fietsen.

Tien minuten fietsen van het mooie station van Tours kwamen we bij een overvol, benauwd station in een wijk iets verderop. Ook hier moesten we nog een hele tijd wachten en wij gingen weer opzoek naar een plek om de tijd te doden. We kwamen in een café met gasten die uiteenliepen van zakenmannen die hun neus ophaalden bij binnenkomst en de dorpsoudsten die al jarenlang in deze stamkroeg hun biertje dronken en hun lunch nuttigden. Eén vrouw hield hier alles draaiende en was in een opperbest humeur. Deze vrouw wist het voor elkaar te krijgen om iedereen te helpen, alles soepel te laten verlopen, meer service te bieden dan we waar dan ook gewend zijn, haar café om te toveren in een gezellige huiskamer en op iedereens gezicht een glimlach te toveren.

Een thee, een spelletje regenwormen en een mega baguette later stapten we weer vrolijk de deur uit om nog even een frisse neus te halen voordat we de trein in zouden stappen.

De eerste trein ging van St. Pierre Des Corpes naar Bordeaux. Een zit van 2:30 uur.

Boekjes bijwerken en van het uitzicht genieten.

In Bordeaux moesten we een tijdje wachten en verliep de overstap redelijk soepel. Een dingetje was wel dat we toen we aankwamen nog wel met de lift konden en toen we na een uur naar ons perron wilden gaan de lift het niet meer deed. Zijn onze fietsen zo zwaar?

Gelukkig was de trap niet zo stijl en konden we van de trap af lopen met de fiets stuiterend aan de hand.

Na nog eens 1:30 uur kwamen we op onze bestemming Dax aan.

Na ren ritje in het donker vol lichten en hesjes kwamen we aan op de camping. De spelletjes avond van een viertal niet engelssprekende Fransen verstoord, maar wel een plekje op de volle camping veroverd. Gelukkig hadden we van te voren gebeld.

En zo alsnog om 10 uur ons lekker warme bedje in.