Dag 4
6 april 2017 - Freren, Duitsland
Afstand: 78 km
Tijd: 9:30 - 17:00
Plaatsen: Enschede - Freren
Vanochtend zijn we optijd vertrokken vanuit Enschede waar we bij de nicht van Willemien hebben gelogeerd. Bedankt Marieke voor je tijd en gezelligheid en ruimte (en je wasmachine)!
Uit Enschede komen ging heel goed, we hebben gewoon de knopppunten gevolgd. Zo zijn we ook in Duitsland gekomen. We zagen geen eens een grenspaal, maar opeens waren overal Duitse vlaggen en stonden er Duitse dingen op Duitse borden.
En in Duitsland werd de weg ook meteen anders. We fietsten op verlaten weggetjes en smalle zand paadjes. Een soort van "alleen op de wereld" gevoel, maar dan samen.
In Duitsland hebben we kennisgemaakt met de Duitse fietsbordjes en door de weilanden langs boeren dorpjes gefietst.
Onderweg nog lekker gepicknickt op een fietsenrek, omdat het er van veraf uitzag als een lounge bankje, maar dat toch niet bleek te zijn. De mensen die voorbij liepen keken ons wel een beetje raar aan.
's Avonds kwamen we best optijd in Freren aan.
We vroegen aan een vrouw die daar rond liep waar we heen moesten om ons aan te melden. Die mevrouw waarschuwde een andere mevrouw die op haar beurd weer een man waarschuwde dat er twee meisjes waren die wilde kamperen. Allemaal waren ze even verrast en verbaasd dat ze begin april, als de camping nog maar net open is, al mensen kwamen kamperen.
Het was een bijzondere campingplatz. Het was meer een soort kampje met allemaal mensen die in caravans woonde. Onderandere de dikke campingbaas die ons grijnzend in zijn hemd met uitpuilend borsthaar de sleutel van het eveneens bijzondere toilethok overhandigde.
Er waren twee hokken: één voor de wc's en de douche en één met wasbakken. Het wc hok was redelijk te doen, maar het wasbakkenhok was een avontuur gewoon. Eerst was het een uitdaging om überhaubt het hok open te maken (je moest schoppen) en als je dan binnen kwam leek het alsof je in een Harry Potter film was belandt. De lamp deed het maar half, er hingen spinnenwebben, het raam was half kapot en er woonde een kikker. Ook was er geen warm water, dus het afwassen van de aangekoekte eipan was moeilijk.
Maar, we hebben het overleefd en 's avonds hebben we heerlijk macaroni met groenten en saus gegeten.
Tijd: 9:30 - 17:00
Plaatsen: Enschede - Freren
Vanochtend zijn we optijd vertrokken vanuit Enschede waar we bij de nicht van Willemien hebben gelogeerd. Bedankt Marieke voor je tijd en gezelligheid en ruimte (en je wasmachine)!
Uit Enschede komen ging heel goed, we hebben gewoon de knopppunten gevolgd. Zo zijn we ook in Duitsland gekomen. We zagen geen eens een grenspaal, maar opeens waren overal Duitse vlaggen en stonden er Duitse dingen op Duitse borden.
En in Duitsland werd de weg ook meteen anders. We fietsten op verlaten weggetjes en smalle zand paadjes. Een soort van "alleen op de wereld" gevoel, maar dan samen.
In Duitsland hebben we kennisgemaakt met de Duitse fietsbordjes en door de weilanden langs boeren dorpjes gefietst.
Onderweg nog lekker gepicknickt op een fietsenrek, omdat het er van veraf uitzag als een lounge bankje, maar dat toch niet bleek te zijn. De mensen die voorbij liepen keken ons wel een beetje raar aan.
's Avonds kwamen we best optijd in Freren aan.
We vroegen aan een vrouw die daar rond liep waar we heen moesten om ons aan te melden. Die mevrouw waarschuwde een andere mevrouw die op haar beurd weer een man waarschuwde dat er twee meisjes waren die wilde kamperen. Allemaal waren ze even verrast en verbaasd dat ze begin april, als de camping nog maar net open is, al mensen kwamen kamperen.
Het was een bijzondere campingplatz. Het was meer een soort kampje met allemaal mensen die in caravans woonde. Onderandere de dikke campingbaas die ons grijnzend in zijn hemd met uitpuilend borsthaar de sleutel van het eveneens bijzondere toilethok overhandigde.
Er waren twee hokken: één voor de wc's en de douche en één met wasbakken. Het wc hok was redelijk te doen, maar het wasbakkenhok was een avontuur gewoon. Eerst was het een uitdaging om überhaubt het hok open te maken (je moest schoppen) en als je dan binnen kwam leek het alsof je in een Harry Potter film was belandt. De lamp deed het maar half, er hingen spinnenwebben, het raam was half kapot en er woonde een kikker. Ook was er geen warm water, dus het afwassen van de aangekoekte eipan was moeilijk.
Maar, we hebben het overleefd en 's avonds hebben we heerlijk macaroni met groenten en saus gegeten.
mijn neef Luctor Herwig stuurde mij een mailtje met een overnachtings-aanvraag voor jullie. Mijn man en ik zijn druk bezig deze week, dus: sorrie, bezoek gaat niet bij ons in deze dagen.
Maar ik heb een andere oplossing, als jullie even een droge en warme kamer willen hebben: Barbara, een vriendin van mij, heeft gastenbedden en heerlijke badkamers in een dorp vlakbij Zeven. Het heet Boitzen. Als jullie daar langskomen, dan kunnen jullie tegen een kleine bijdrage naar eigen keuze, b.v. ongeveer op het niveau van doorsnee campeerkosten, een nachtje blijven (die lage bijdrage geldt alleen voor jullie). Ik kon aan de kaart niet aflezen, welke weg jullie naar Denemarken en/of Zweden willen nemen. Dus als Boitzen op de weg ligt, b.v. naar Buxtehude en dan verder naar Hamburg, dan kun jij Barbara bellen en alles afspreken: 04287 9259699 (huis) of 0157 85308290 (mobiel).
Er is een veerverbinding van Wischhafen naar Glückstadt (dat ligt in Schleswig-Holstein). Als jullie die willen gebruiken zullen jullie waarscheinlijk niet langs Zeven en dan ook niet langs Boitzen komen.
Ik wens hen in ieder geval een goede reis en veel warme of niet te koude dagen en nachten!
Super bedankt voor dit aanbod. Helaas zijn wij er nu ik dit lees al voorbij gereden, dus kunnen we hiervan geen gebruik maken. Maar, nogmaals super bedankt!