“Red-de-reis-dag” 2.0

8 oktober 2019 - Pamplona, Spanje

Dag 15 (maandag 7 oktober)

Lekker geslapen in het hostel. Af en toe iemand die moest plassen en iets te hard met de deur sloeg of iemand die een berichtje kreeg op zijn telefoon, maar dat hoort erbij.

We sliepen met allemaal wandelaars op de kamer, dus de meeste mensen waren al weg voordat wij opstonden, alleen nog de twee mede fietsers in het stapelbed naast ons waren er nog.

Het ontbijt was inbegrepen en we konden los gaan met van alles.

Na het ontbijt was het tijd om in te pakken. Maaaaarrrrr wat bultjes op Sarien haar arm gooiden roet in het eten.

Waar kwamen die vandaan? Nou het antwoord is hetzelfde antwoord als op de vraag: “wat kan er nog meer mis gaan?”.

Huub van het klooster boven op de berg had ons er al bang voor gemaakt, BEDWANTSEN. 

Nee toch, dat zal wel niet echt zo zijn toch? Even opzoeken op internet. Een mooi plaatje gevonden van de beet van bedwantsen, dat leek wel een beetje ja. Een foto gevonden van een bedwants. Aha, zo ziet die er dus uit. En het kan echt niet gekker, maar Willemien zocht het op, had het plaatje voor zicht, keek naar rechts en daar liep er één. Zo over Sariens bed.

Toen was het feest.

Eerst hoopten we nog dat er nu één of andere superheld de kamer in zou lopen en alles voor ons op zou lossen, maar dat was niet zo. Helaas.

We moesten dit echt zelf oplossen, en een beetje snel ook, want over een uur moesten we het hostel uit zijn.

Wij jatte paarse te sterk naar lavendel geurende vuilniszakken van het hostel en stopten daar alles in.

Gelukkig verliep dat allemaal redelijk soepel en konden we het hostel op tijd verlaten. Alles in vuilniszakken en allebei in een shirtje en korte broek, omdat we niks meer aan durfden te trekken.

Dit varkentje moest even gewassen worden. Eerst gingen we naar een winkel om wat kleren te kopen zodat alles in de was kon. Daarna gingen we op naar de wasserette en zaten we daar zelf als varkentjes in onze nieuwe roze truien te wassen.

Alles moest op 60 graden gewassen worden. Daarna moest alles in de droger. En alles wat niet gewassen kon worden ging ook in de droger. En alles wat uit de wasmachine kwam was nog niet droog en ging nog een keer op 80 graden in de droger. En toen nog een keer op 60. Nou, als die beesten nog niet gestikt waren door de lavendelgeur van de vuilniszakken waren ze het nu wel door de hitte. En onze mauwen waren trouwens ook iets korter. En de sokken iets kleiner. Maar dat maakte ons niet uit, als die beesten maar weg waren.

Het wassen ging gelukkig redelijk snel. De wasserette zat midden in het centrum van Pamplona en zo af en toe kregen we bezoek van wat Amerikanen. Zij zaten in het hotel ertegenover en maakten met een hele groep een tiendaagse reis. Ze waren erg onder de indruk van ons en onze gazelle en we kregen alles te horen over hun reis en hun kleinkinderen.

Alles was gewassen en gedroogd. En dus een beetje gekrompen en hopelijk weer schoon. Eigenlijk wilden we vandaag een stukje met de trein gaan, maar dat zat er niet meer in. We gingen opzoek naar een camping, die was een stukje buiten de stad en tien kilometer fietsen.

Eerst maar eens naar het station voor de tickets van morgen. De vrouw achter de balie sprak gelukkig redelijk goed Engels. Ze hielp ons goed, maar had wel weer veel moeite met de fietsen. We konden niet helemaal naar Ponferrada, omdat we met onze fietsen alleen in de regionale treinen mogen. Tot Léon was gelukkig wel mogelijk, dus dat is dan maar nu het plan. Onze interrail tickets waren aangekomen in het hostel! En we hoefden niet veel te betalen voor de fiets, dus dat is allemaal weer fijn. Nu nog opzoek naar een slaapplaats, want de trein gaat om 8:37 vertrekken de volgende dag en om dan ook nog een uur te fietsen zouden we wel heel vroeg moeten op staan. In de buurt van het station was een camperplek met een stukje gras. Daar hebben we de tent opgezet en zo ons eerste wildkampeeravontuur beleefd. Een echt avontuur was het niet, want het was een fijne plek, we hadden een wc bij het tankstation ernaast en we sliepen heerlijk op ons scheve stukje gras naast een betonnen muur.

Tot lees en tot later pater.

Tot het volgende avontuur!

3 Reacties

  1. Sjoukje van Dijk:
    8 oktober 2019
    O ja, de bedwansen in zooo groten getale hadden we nog niet beleefd..hebben jullie weer heel goed opgelost en met humor verteld, leuk!
    al waren die beestjes minder leuk..
    Hebben jullie nu fijn fietsweer? Ik hoor je er niet meer over, dus dat denk ik dan van wèl
    Nou meiden, geniet vd treinreis en van het Spaanse land! En van verdere avonturen blijf ik graag op de hoogte! Groetjes sj
  2. Marjan en Anne:
    9 oktober 2019
    Brr, bedwantsen! Wat zijn jullie er koel onder gebleven...
    Vandaag hopelijk weer leukere avonturen. (Hoewel zo'n roze trui natuurlijk een leuk aandenken is)
  3. Fred:
    13 oktober 2019
    Goed gedaan dames! Koelbloedig de bedwantsen te lijf. Brengt herinneringen aan de luizen drama’s vroeger in de lagere schooltijd, met al die arme knuffels die dan ook de 60 graden en meer moesten zien te overleven.