Dag 21

Verjaardag.

Heerlijk wakker worden in het zonnetje en nog even blijven liggen. Willemien krijgt toeters voor haar verjaardag van Sarien en toetert helemaal gelukkig de hele camping wakker.
Gisteren avond weer een bijzondere ontmoeting gehad, met een aardige buurman. Roben uit Nederland loopt richting noorwegen en is al een hele tijd onderweg. Gezellig gekletst, gelachen, thee gedronken en gelachen over hoe wij pannenkoeken bakten in 3 uur lang.
's Ochtends moest hij vroeg weg om een bus te halen, dus toen wij opstonden was hij al weg.
Maar, hoe leuk! Toen Willemien die ochtend op haar verjaardag op haar gemakje (met haar toeters) de tent uit stapte stond er een doos met daarop een verjaardags wens en erin twee koekjes voor bij het ontbijt.
De dag kon al niet meer stuk.
We hebben van de koekjes genoten bij het ontbijt in de speeltuin, daarna gingen we rustig op pad, op zoek naar het begin van onze nieuwe route: de Sverigeleden.
Eerst de stad in voor een chocomel voor de tweede 500 km en een muffin voor de verjaardag.
Na lang zoeken vonden we een touristen informatie (we konden het begin van de route niet vinden), maar die wisten ook niet waar de route begon.
Na lang zoeken niet gevonden en het was al laat, nog gebeld met de hulptroepen in Nederland, maar ook die konden ons niet helpen. Toen zijn we maar een kant opgefiets waar we dachten dat we heen moesten. En, waarrempel, daar was een bordje! Wij juigen en blij de bordjes volgen de berg op, maar na 5 bordjes waren we de route al weer kwijt. Dan maar op gevoel en fietsbordjes.
Een hoop geslinger en gedwaal later waren we niet bij de familie van Sarien gekomen die ons kwamen opzoeken en daar ergens op een camping stonden.
Dat was jammer.
Het was ook jammer dat er nergens anders een camping was en dat het al aardig laat begon te worden. Het was jammer dat iedereen ons wilde helpen, maar niemand echt een oplossing had en het was jammer dat er nergens een goede wildkampeerplek was.
Gelukkig was het geweldig dat er hele hartelijke mensen waren bij wie we in de tuin mochten kamperen.

Zo liep de dag toch nog goed af.

(voor de mensen die dit via facebook lezen (en nog niet hun e-mail adreshebben ingevoerd op onze blog ;)) :er komen nog meer verhalen, maar ze worden niet allemaal op fb gezet, want dan staat meteen onze hele fb vol).

En natuurlijk iedereen bedankt voor de leuke, lieve felicitaties!!

Doehoei!