Aanrijding met een varken?

Dag 29 (maandag 21 oktober)

Eerst krijgt het verhaal van gisteren nog een klein staartje. We hebben namelijk nog wat mensen ontmoet die het benoemen waard zijn.

Ze kwamen allemaal tijdens het eten koken.

Eerst kwam er een vrouw die ons twee stoelen van hun caravan uitleenden, heel lief en fijn om eindelijk weer een keer een stoel te hebben.

Toen kwam er een jongen die vroeg naar een aansteker. Deze hadden wij niet, maar we boden hem onze lucifers aan. “Lucifers?” Ja, wij overhandigden hem het doosje, maar hij had duidelijk nog niet vaak lucifers in handen gehad, want hij pakte er twee uit en liep weg. Wij vertelden hem dat hij ze niet aan kon steken zonder het doosje en hij begon met de lucifer langs het laatje van het doosje te strijken. Dat werkte ook niet en wij vertelden hem dat hij de bruine zijkant moest hebben. Het lukte hem om de lucifer aan te steken, maar weglopen met een brandende lucifer werkte ook niet. Hij mocht het doosje wel even meenemen en toen kreeg hij het geloof ik wel voor elkaar, of niet, want later kwam hij om nog een lucifer vragen. Zo, weer iemand wat geleerd zullen we maar zeggen.

Daarna kwam er een Nederlandse vrouw van een camper een stuk verderop naar ons toe. Haar man hadden we bij de receptie ontmoet en ze vond ons zo stoer en ze hadden nog pizza over die wij wel mochten hebben. Ze ging hem in de oven gooien en dan konden wij de minipizaatjes wat later komen halen bij die grote camper bij het washok. Ze had niets teveel gezegd, de camper was immens. De oven moest even op gang komen en wij mochten wel binnen komen. Leuk om zo’n mega ding eens van binnen te zien en we kregen alles te horen over de kleinkinderen etc. De pizzaatjes waren klaar en we kregen ook nog een blik soep en een blik hotdogs.

Wat zijn er toch een lieve mensen op deze aarde.

Albufeira - Alvor

45 km.

We gingen weer op de fiets en het was lekker weer. Google maps had weer een prachtige route voor ons en we sleepten onze fietsen door het zand, door modderpoelen, duwden ze samen mega opstappen op en genoten van het uitzicht. We zaten in de Portugese jungle en hadden de tijd, dus het was allemaal prima. 

Toen we het wel een beetje zat waren na deze mega workout waren we gelukkig precies bij de camping aangekomen en we liepen maar de vrouw achter het receptieraampje toe. Ze deed eerst niet open, keek vermoeid op en vertelde ons dat dit een privé camping was. Wij snapten niet helemaal waarom de camping dan wel overal op straat aangegeven stond en ook op googlemaps, maar moesten dan maar een oplossing verzinnen. Zo fietsen wij op onze laatste loodjes nog 10 kilometer verder naar een camping waar ze ons wel wilden hebben en zetten daar opgelucht ons tentje op.

En ohja! Vandaag bijna een aanrijding met een varken, wild zwijn? Luid knorrend rende hij ineens vlak voor ons de weg over. Weer een belevenis.